Tabii bu cevap alternatifine yeni kalıplarda illa ki eklenecektir.

Ama izninizle ben bu soru kalıbı üzerinden bugünkü yazımı kurgulamak istiyorum. 

Evet, söyle bakalım. 

"N'apıyorsun, yiyor musun onca sayfayı?"

Açıkçası bu soru kalıbıyla her karşılaştığımda içimden çoğu kez "Evet yiyorum, sen de ister misin?" ifadesini kullanmak geçse de, susup gülümsemeyi tercih ediyorum. 

O an da biraz dalgacı, biraz da muzip bir gülümseme oturuveriyor yüzüme...

Nedenini düşünmeye gerek dahi yok.

Çünkü bu kalıp hayatımda duyduğum en saçma ve gereksiz cümlelerden birisi!

Aslında bu "birisi" kelimesini "birisiyle" değiştirsem daha doğru olacak sanırım.

Nedeni malum!

Tezim The Real Cookbook kitabıyla birlikte yerle bir oldu da, onun için...

Evet, evet yanlış duymadınız.

Tezim yenilebilir bir kitapla yerle bir oldu. Rezalet!

Alman tasarım firması Korefe, dünyanın ilk yenilebilir kitabını üreterek adına da The Real Cookbook ismini verdi.

Hepimizin gözü aydın. Artık yenilebilir bir kitabımız olacak :)

Bu eğlenceli ve yenilikçi kitap tasarımının makarna hamurundan yapılmış sayfaları, adım adım lazanya yapmak için size yol gösterirken her yaprağını da yemek malzemesi olarak kullanabilme imkanını size sunuveriyor. Ehh artık fırsat ayağınıza kadar gelmişken mutfağa girip, hünerlerinizi gösterirsiniz değil mi :))

Mutfak ve sanat kitapları konusunda uzman yayınevi Gerstenberg Publishing House için özel olarak tasarlanan kitap, umarım bizim yayınevlerine de ilham kaynağı oluşturur. 

Yalnız özel bir rica. Ola ki bu yaratıcı fikirden yola çıkarak siz de birşeyler yapmayı planlarsanız lütfen fiyatını fahiş oranlarda tutmayın. Bize de yazık, o kadar kitaba ne can ne de para dayanmıyor artık :))
Kaynak: www.psfk.com

Çavdar Tarlasında Çocuklar 

Oliver Twist

Alice Harikalar Diyarında

Farklı edebi türlerde pek çok eser veren ödüllü yazar Miyase Sertbarut’tan, gerçeğin hayalle kol kola yürüdüğü, hüzünlü ama umut dolu bir yoksulluk serenadı: Çöp Plaza...

Miyase Sertbarut, yaklaşık bir buçuk yıl kadar üzerinde çalıştığı bu kitabında, daha önce hiçbir yazarın kâğıda dökmeye cesaret edemediği tehlikeli ve pis kokulu sulara doğru götürüyor kalemini. Çöp Plaza, birbirinden apayrı iki dünyanın resmini çiziyor okurlarına.

Yiyecek yemeklerini bile çöpten çıkaran bir mahalle halkının çocuklarıyla böylesi bir tedavi yönteminin nasıl bir ilişkisi olabilir? Yasa dışı yollarla başlatılan bu tedavi ne şartlarda uygulanacaktır? Söz konusu tedavinin Gülova çocukları üzerindeki yan etkileri araştırılmış mıdır?..

Gerçeğin hayalle, insanlığın kötülükle mücadelesini gözler önüne seren Çöp Plaza, iki ayrı insan topluluğu arasındaki değişiklikler üzerine farkındalık kazanmamıza önayak olarak, hayati bir soru üzerinde de düşünmemizi amaçlıyor: “Herkes beladan kaçarsa, bela büyümez mi hiç?”

Yazar, kitabını ütopik bir finalle mutlu bir şekilde sonlandırmaya gayret etse de, gerçek peşini bırakmıyor ve hayatın acımasızlığı hakikati kulaklarına haykırarak düşlerinde kurduğu imkânsız bir yaşamın aslında var olamayacağını hatırlatıyor.